Mooie en relaxte noord-oostkust

Het tweede deel van mijn Nieuw-Zeeland avontuur bracht me naar de oostkust van het Noordereiland. Met Eastbro, een partner van Stray, reisde ik met negen anderen in de richting van Gisborne, de stad die als eerste ter wereld de zon op ziet komen. Ook op deze tour leerde ik een topper kennen. Hein, uit Nederland. Bijna net zo gek als ik, dus dat zat wel goed de komende dagen :-). 

De tocht naar Gisborne was erg mooi. We reden door groene bergen, grote meren, weiden met koeien en schapen en kleine dorpjes als Whakatane. Dit was echt Nieuw-Zeeland, in ieder geval hoe ik het me voorstelde. 

Bij de kust aangekomen maakten we kennis met de hobby van onze tourguide: sinaasappelen schieten. Hij had een zelfgemaakte 'bazooka' waarmee je sinaasappelen mega ver weg kon schieten. Helaas kreeg niet iedereen de kans want uiteraard, kluns als ik ben, kreeg ik het voor elkaar om de 'bazooka' met één schot kapot te maken. Oeps!! Gelukkig had ik wel al geschoten (Hihi). 

Na de sinaasappellol stopten we bij een standbeeld van Thomas Cook. Het standbeeld zelf was niet zo boeiend maar rond het standbeeld 'chillden' een aantal Maori tieners. Ik raakte met ze aan de praat wat resulteerde in een leuk gesprek en allemaal foto's van ons met een gekke bek. Altijd leuk!!

Tussen de voet van de berg en het strand lag ons verblijf. Een mooi huisje waar we met z'n allen konden koken en slapen. Tijdens het eten spraken we met de eigenaar van Eastbro. Hij is een Maori en vertelde ons van alles over zijn cultuur. Omdat we met weinig mensen waren voelde het heel persoonlijk. Ik kon alles vragen wat ik wilde weten en hij gaf overal antwoord op. Het was erg interessant en dus vervolgden we ons gesprek bij het kampvuur aan het strand. Ondertussen genoten we van de mooie heldere sterrenhemel en enkele pinguïns die het strand op waggelde. Echt een Topavond!!!

Aangezien Gisborne de plek is waar als eerste in de wereld de zon op komt stonden we vroeg op. De opkomende zon kleurde de lucht mooi  rood. Toch wel speciaal, zo'n 'eerste' zon. Zodra de zon volledig op was sprong ik nog even m'n bed in om eind van de ochtend onze reis te vervolgen naar Te Araroa.

De weg naar Te Araroa was net zo mooi als de weg naar Gisborne. De natuur is onaangetast mooi. Onderweg stopten we oa bij de langste pier van Nieuw Zeeland. Op deze pier waren een aantal mannen vers gevangen mosselen aan het checken en er stiekem van aan het snoepen. Ook Hein mocht proeven en het was zo lekker dat hij er nog een nam...(bah, mosselen). We picknickten een eindje verder op aan het strand waarna de reis verder ging. We zaten vooral in de bus tijdens de reis, maar door het mooie landschap maakte dat eigenlijk niet uit. 

Aan het eind van de middag kwamen we aan in het kust dorpje. Wederom hadden we een groot huis waar we in verbleven met een slaapkamer in Maori stijl. Terwijl Hein zijn bone ging carven (lol, een kettinghanger maken van bot :-)) liep ik met de anderen naar het strand om te relaxen. De tourguide was ondertussen druk bezig om sushi voor ons te maken. Het zag er goed uit en bijna iedereen smikkelde en smulde ervan. Ik was blij met mn macaroni....:-)) We sloten de avond af met spelletjes en een drankje. Gezelligheid!! 

In de ochtend stapten we de bus weer in op weg naar een vuurtoren. Op de weg er naar toe kwamen we continu loslopende koeien tegen die op hun gemak op de weg bleven staan, of op hun dooie akkertje naar de kant liepen. Gekke koeien :-). Vanaf de vuurtoren zouden we een mooi uitzicht moeten hebben, maar helaas, het regende en dus zagen we niet veel. In ieder geval zagen we de vuurtoren, en daar ging het om: missie geslaagd (lol).

De laatste bestemming van de oostkust was Maraehako Bay. Ook weer een mooie route er naar toe, al bleef het weer de hele dag slecht. Onderweg was het even schrikken toen het leek alsof er een dood iemand langs de kant lag, maar toen we terug reden om het te checken bleek het een soort vogelverschrikker te zijn. Nou geloof mij, liggend langs de kant van de weg  verschrikt het ding vrij weinig vogels!!!!! Mensen des te meer!

In het plaatsje aangekomen was het tijd voor mijn standaard vakantiebezoekje aan de dokter. Een Maoridokter wel te verstaan! Niks ernstigs, snel opgelost en een hele ervaring rijker :-). Overigens ook gratis, wat ik een goede zaak vind.  Ons hostel lag weer op een heel mooie plek. Aan de kust met uitzicht op het plaatsje en de zee. Omdat het weer slecht bleef hielden we het op een avondje film kijken, wat eigenlijk wel fijn was na alle activiteiten van de afgelopen tijd. 

En toen was het alweer tijd om terug te keren naar Rotorua voor deel 3 van het avontuur. Heerlijk! En het is nog lang niet klaar!!